Prologue.

Kulę się w mojej czarnej bluzie z krzyżem na plecach. Deszcz pada na mnie nie ubłagalnie, chcąc wymusić powrót do domu. Ale ja nie chcę. Przedzieram się przez zarośla lasu, by dojść do starego mauzoleum. Jest we mnie strach, ale też nadzieja. Łza przecina mój policzek. Na pierwszy rzut oka, można pomyśleć że po prostu jestem mokra od deszczu. Ale tak nie jest.
Pcham lekko stare, drewniane drzwi. Wchodzę do środka i rozglądam się. Muszę pomóc Danielli rozwikłać zagadkę. Podchodzę do zakurzonej półki, na której znajdują się stare manuskrypty. Sięgam jeden, w czarnej, skórzanej oprawie. Adrenalina rośnie w moich żyłach. Może nie myślę trzeźwo? Słyszę za sobą ciężki, gorący oddech. Księga wypada mi z rąk, a ja powoli ze strachem się odwracam. Zakrwawione ślepia, kły zamiast zębów, pazury zamiast paznokci. Chwyta mnie za szyję i rzuca gdzieś przed siebie. Kopie dwukrotnie po czym ściska mnie za szyję. Jego uścisk jak uścisk kombinerek. Drapię się, rzucam w powietrzu, jednak po chwili nie mam sił na nic. Łza wypływa z mojego oka, powodując złośliwy śmiech mojego oprawcy. Moje usta robią się sine, na oczy zachodzi mgła.
- Nathan... - szepczę i zauważam w rogu sali białe światło.